maandag 23 maart 2015

Niet te best, een beetje afgeleid

Dat was vandaag. Het was niet te best. Ik ben moe, chaotisch, afgeleid, en daardoor heb ik weinig focus en doorzettingsvermogen. Ik val terug in oude gewoontes, zowel qua eten als qua vluchtgedrag. Dat is niet de bedoeling en ik moet mijzelf echt weer bij elkaar rapen. Maar niet meer vanavond. Ik ga zo douchen en naar bed, voldoende slaap helpt ook een hoop waarschijnlijk.

Maar ik heb wel een geweldig gaaf weekend achter de rug, zelfs al heeft Victor wel zijn sporen (in mijn handen) achtergelaten want hij is hem voor het eerst sinds ik hem heb (voor de 2e keer) gepeerd terwijl ik hem in de hand had en ik kon hem niet houden. Hij sloeg daarbij ook nog achteruit, waarbij hij mijn hoofd net heeft geschramd (en ook over de lijn stapte, waardoor ik hem uiteindelijk niet kon houden omdat ik alleen nog maar naar achteren en niet opzij kon trekken). Maar gelukkig kreeg ik hem wel terug in draf en kon ik hem op stem in draf houden, terwijl ik hem zo het hoekje naar huis om zag gaan.

Naderhand (tijdens het koelen van mijn vinger, waar ik een brandwond van het touw heb zitten) bedacht ik me allerlei factoren waardoor het kwam. Het waren allemaal kleine foutjes die bij elkaar dit keer een te grote factor gingen spelen. Het gebeurde op weg naar de longeercirkel en daarna ben ik daar alsnog heen gegaan en toen heeft hij minutenlang gegaloppeerd, zonder dat ik daar enig aandrijven voor hoefde te doen, alleen sleuren om hem op de cirkel te houden de eerste paar rondjes.
Om wat voorbeelden te geven van kleine foutjes: dually halster in plaats van hoofdstel met bit en ketting; longeerlijn van mijn moeder i.p.v. van mij (die ligt nog ergens anders); achter het huis gelopen en toen hebben de shetten flink naar hem gehinnikt; de teveel geremd met de longeerzweep voor hem; aan de kant van de sloot de zandhoop passeren; (net) te laat baldadig gedrag corrigeren. Echt geen ruige dingen, dingen die normaal geen verschil zouden maken. Maar deze keer werd er ook een 10ft-container en waren de shetten daardoor ook onrustig. De meneer was er eerder dan verwacht, daardoor had ik snel de dually omgegooid en hij was langer bezig dan verwacht, daarom was ik achter het huis langsgelopen en heeft Victor vrij veel tijd gehad om spanning op te bouwen.

Alles bij elkaar, is het vooral een kwestie van "Kan gebeuren, volgende keer beter opletten". Maar het was best even indrukwekkend.

Maar er broeit bij ons thuis nog meer, mijn ouders gaan namelijk naar een boerderij verhuizen als het lukt (zo niet de boerderij die we/ze nu op het oog hebben, dan waarschijnlijk een volgende), en ik ben hard op weg om mijn bachelor af te ronden, half april is hij waarschijnlijk klaar (en anders moet ik alleen nog een al ingeleverd verslag herschrijven). Vandaag heb ik wel mijn biebboeken omgewisseld en het blaadje voor mijn overgang master ingeleverd, zodat dat dan ook goed loopt.



Er borrelt nog meer, want ik heb zaterdagmiddag groen licht gekregen om te kijken voor 2 middenslag poedel teefjes. Ik kijk daar al lange tijd voor (ik wil al 5 jaar een hond, daarvan 4 jaar een middenslag poedel), maar ze staan zelden op marktplaats en de site van de poedelclub vind ik waardeloos, maar staan ze ook zelden op. Ik wil wel een poedel met stamboom en testen namelijk. Zaterdagmiddag kreeg ik dus groen licht, zaterdagavond kwam er een advertentie op marktplaats online, rode middenslag poedelpups, mogen vanaf 15 april weg. Zondag hebben we gebeld en we waren de eerste die ze sprak. Het waren 3 teefjes (en 3 reutjes), 1 teefje hield ze zelf en de andere twee zijn nu voor mij gereserveerd! Ik geloof in Karma, en nu komt het blijkbaar naar me terug. Nu nog hopen dat de boerderij ook lukt, want dat maakt mijn toekomstplannen nog dichterbij. Ik trek dan namelijk terug in bij mijn ouders.

Volgende week maandag mag ik komen kijken, dan zijn de pups 4 weken. Echt super spannend, maar ik heb er al helemaal zin in. Ik ben hard aan het twijfelen over wat ik precies ga voeren, hoe ik precies ga trainen, wat ik qua halsbandjes, tuigjes en lijnen ga uitkiezen en allerlei ander details. Maar één ding weet ik in ieder geval al wel zeker: ik ga trainen bij Kynologisch Nederland ! Dat is echt een superfijne hondenschool die traint met clicker en voedselbeloningen maar is daar toch niet in doorgeslagen. Er wordt echt per individuele hond gekeken. Met Boris hebben we daar 7 jaar geleden ook getraind.

En dus ben ik te afgeleid en toen was het gisteravond ook nog na 11 uur voordat ik lag en iets voor twaalven voordat ik sliep en was ik vandaag ruimschoots voor de wekker wakker dus ben ik ook echt moe. Maar ik heb wel de plank challenge begonnen vandaag, dus toch nog iets gedaan. Morgen er weer vol tegenaan.

Groetjes, Domor Verbeuk (desperately in love).

Ps. de pups komen sowieso tot september niet alleen te zitten (buiten het trainen voor alleen blijven om), hoe en wat met periode 6, hangt van mijn vakken af. Of ze gaan naar mijn ouders, of ik regel oppas en ga maar heel weinig naar college, maar alleen zullen ze niet zijn.

vrijdag 20 maart 2015

Bijna...

Bijna te pakken. Dat hadden we die lul van een gluurder.

Voor achtergrondverhaal, zie Grr, gluurder!

En nu ben ik brak, lang leve de interne wekker (de externe wekker had ik uitgezet). Om half 8 werd ik al wakker, dat was niet de gedachte. En nu probeer ik me te zetten tot een kopje te hete caramel koffie met suiker en veel melk. En dat lukt nog niet erg. Terwijl ik achter mijn computer zit met mijn verwarming naast me vol open en mijn 2 vesten en een jas aan, omdat die nog over de stoel hingen zo en ik te lui was om ze uit elkaar te halen voordat ik ze aantrok en ik het nu juist wel erg comfortabel vind.

rood is nabijgelegen complex
groen is losstaand studentencomplex
paars is naastgelegen studentencomplex
blauw is mijn studentencomplex
oranje is tijdelijk studentencomplex
Ik ga er ten minste vanuit dat het bijna was, want ik heb niks meer gehoord. Het verslag:
Zo brak... vannacht maar krap 6 uur geslapen (of ruim 6 uur als je de tijd dat ik al mijn bed lag voordat ik er weer uitgebeld werd meetelt). Vannacht 2.5 uur op een bankje zitten posten, de waarschijnlijke auto van de gluurder die we eerder gezien hadden bij het nabijgelegen studentencomplex (Rood), bleek nu bij mijn studentencomplex (Blauw) te staan. Daarom ben ik door vrienden gebeld en heb ik mij razendsnel aangekleed, tas en telefoons meegegrist en 7 trappen naar beneden gesprint. Ik ben opgepikt terwijl iemand toezicht op zijn auto hield en daarna is ook n.3 ingestapt en hebben we de auto zo geparkeerd dat we vanuit de auto toezicht konden houden. 
Er is een plan de campagne gemaakt en 1 iemand bleef in de auto, de ander en ik gingen kijken of we iets verdachts zagen. Ik had mijn inspectielampje, de ander mijn bus deo. De eerste bocht die we om gingen was het direct raak, verdachte activiteit bij een "tijdelijk" studentencomplex (15 jaar tijdelijk, Oranje) schuin tegenover mijn complex. 
Maar dan komt de twijfel, is het hem echt? Zien we niet iemand aan voor hem terwijl het eigenlijk iemand is die het gewoon niet kan vinden? Maar dan gedraagt hij zich toch wel erg raar. Politie gebeld, dat valt nog niet mee, want zie maar eens een giga-achtergrondverhaal te proppen in een paar zinnen, niet te luidruchtig, maar wel hard genoeg om boven het feestje uit te komen dat zich een klein stukje verderop afspeelt. Ze sturen mensen. 
Ik ga op het bankje zitten op het binnenplein van het aanliggende studentencomplex (Paars) terwijl ik doe alsof ik op mijn telefoon bezig ben. Zij gaat zo staan dat ze de politie direct de juiste kant op kan sturen wanneer ze er zijn. En degene in de auto, die houdt oog op zijn auto.
Na even zitten bedenk ik me dat ik hem misschien wel kan filmen. Niet genoeg om herkenbaar te zijn voor een veroordeling naderhand, maar wel genoeg hopelijk om bij een heterdaad naderhand te kunnen bewijzen dat hij daar al langere tijd bezig is. Uiteindelijk heb ik 8 minuten gefilmd. 
De vriendin komt naar me toe, of ik hem nog steeds zie (vraag van de politie die er dan bijna is. Ze hadden begrepen dat ze een bepaalde route moesten rijden, in plaats van dat wij hem via het gelijknamige complex Paars zagen), maar als ze dat doet ziet zij hem ook al. Ik geef door dat ik het gefilmd heb en zij gaat terug, zodat de politie echt de juiste kant op gaat.
Dan loopt hij weg, rustig, maar wel over het gras heen en een stukje over het akker voor mij en dus achter Paars langs. Hij verdwijnt uit mijn beeld, flut! Maar dan? Hoe nu? Ik besluit er achteraan te lopen. Naderhand bekeken had ik stil moeten rennen, maar ik wilde me niet te verdacht gedragen. Dus ik liep. En al is het maar een klein stukje, dan lijkt het een eeuwig eind. Wanneer ik daarheen loop word ik gebeld, of het hem was die net langs liep, richting achterlangs Blauw. Ik bevestig dat en houd mijn telefoon links in mijn hand, terwijl ik mijn zaklamp rechts startklaar houd. 
Dan krijg ik de vraag of de politie achter me loopt. "Politie?" vraag ik nog een seconde onbenullig. Even uit mijn focus gehaald, ik was bezig met de gluurder. Dan kijk ik om, en zie ik een stel reflecterende strepen die ik sowieso al niet negatief tegenover sta, maar nu extra blij was om te zien. Kort schijnen ze met hun lampen naar mij, grappig om inspectielampjes eens van een andere kant te zien hiervoor gebruikt. 
Zelfs zonder dat ze je echt in het gezicht schijnen, zie je alleen nog maar lamp. Als je er echt mee in de ogen wordt geschenen, zie je voornamelijk nog sterren. En als dat te lang duurt, kan je schade oplopen. Je kan uiteraard eerder de andere kant op kijken of je ogen sluiten, maar je ziet in ieder geval enige tijd niets meer. 
Kort doorgegeven dat ik niet degene was die ik zocht, dat ik hem die kant op zag lopen (samen met de info van hij die in de auto zat) en daarna ben ik terug naar mijn post gegaan op Paars, het bankje. Helaas leek de vogel gevlogen te zijn. Er is uitgebreid gezocht en ik/we zijn tot 0.45 bezig geweest met posten. De politie is nog langer bezig geweest, maar toen zat ons nut erop en waren we ondertussen diepgevroren. 
Tussendoor ben ik nog even extra kleding gaan halen, want ik zat alleen maar op dat bankje, dat verbazingwekkend koud bleef, en voor mij was het niet zo ver. + dat ik dan direct nog 2x achter de gebouwen langs zou lopen en dus kon kijken of ik iemand verstopt zie zitten. Dat had hij namelijk de vorige keer waarschijnlijk wel gedaan totdat hij naar zijn auto vertrokken was. Vandaar dat we een waarschijnlijk verdachte auto hebben. 
Uiteindelijk lag ik om 2.00 op bed. Er was geen geluid meer vanaf de politie (die zouden contact opnemen als ze hem hadden). Ik heb mijn wekker uitgezet, maar uiteraard kan ik alleen mijn externe wekker uitzetten. En dus werd ik alsnog gewoon om 7.30 wakker en iets voor achten kon ik niet meer comfortabel blijven liggen. 
Vandaag of morgen even contact opnemen met de politie om het plan de campagne voor de volgende keer door te spreken en hoe uitgebreid we het moeten rondbrengen bij de bewoners van nu 5 studentencomplexen (Paars, Blauw en Rood van de ene organisatie, bij elkaar 1500 studenten, en Oranje en Groen van een andere organisatie, bij elkaar nog eens zo'n 250 studenten). Ik ben benieuwd, en ik wil die lul te pakken krijgen.
Mijn tasinhoud: dit is dus wat ik altijd buitenshuis mee heb. Bij elkaar weegt het 4.2kg. Rechtsonder is mijn huidige tas, altijd alles bij de hand.
Ik ben zo blij dat ik dingen gewoon startklaar heb staan. In mijn tas moeten nog een paar dingen komen, namelijk een vuilniszak, een regenponcho, een instant cold-pack en een mondkapje. Daar is gisteravond een nieuw ding bijgekomen, er moet ook een kleine (100x50) handdoek in. Daarnaast, maar dat is niet fysiek, moet er een EHBO-diploma bij komen. Dat heb ik namelijk nu niet (anders dan dat groep 8 ding). Maar de kans is groter dat er iemand op straat loopt met een EHBO-diploma (of kennis hierover) dan dat iemand op straat loopt met EHBO-spullen. En allerlei andere handige dingetjes zitten ook in mijn tas. Vrijwel alle dingen in mijn tas zijn óf van pas gekomen óf heb ik naar mis gepakt, daarom zit het nu in mijn tas (EHBO-set wordt als 1 ding gerekend).

En nu ga ik me het restje aankleden en maar wandelen denk ik. De koffie zit er ondertussen in, kijken of de frisse lucht me nog wat verder wakker krijgt.

Groetjes, het meisje met de zwarte pet (want zo werd ik door de politie benoemd), Domor Verbeuk.

woensdag 18 maart 2015

Opzij, opzij, opzij


Zo voel ik me wel een beetje op het moment. Alles gaat op zo'n hoog tempo, ik haal allerlei dingen in en ik heb vreselijk zin om heel hard te werken, zelfs al voelt dat een beetje onwennig uit mijn mond. Als ik deze blog geschreven heb dan ga ik of nog een keer aan mijn schoolwerk (vanmorgen al anderhalve paragraaf van het verslag 1.6 geschreven) of ik ga de cavia's verschonen, mijn kamer opruimen, zuigen, dweilen, bed verschonen en dan was ophangen. Dat moet op die volgorde, omdat cavia's verschonen vervuilt, maar het hennep daarna opgeruimd moet worden, voor het dweilen gezogen moet worden en het bed verschonen (ik hoef het alleen nog maar op te maken, het is al afgehaald en gewassen) kan pas als er netjes gedweild is. Daarna de was ophangen en dan is dat rondje ook weer klaar.

Het gaat heel goed met mijn to-do lijst. Maandag en dinsdag zijn al volledig afgevinkt, van het lijstje te laat staat alleen nog maar foto's uitzoeken open (dus een langdurige taak), voor vandaag is het afwassen (moet per se 's avonds), documentaire kijken (daar ben ik al iets aan begonnen), kamer dweilen en bed verschonen. De rest van de taken voor vandaag heb ik al afgerond.
Voor morgen staan de volgende taken nog open die ik vandaag kan doen: bloggen (dat doe ik nu), informatieboek lezen, kamer opruimen, tekenen en zuigen. Dus dat dunt ook al aardig uit, dat informatieboek wordt sowieso ook nog vandaag gelezen en een tekening moet ook lukken.
Voor morgen verplicht morgen staat op het programma: 1 uur verslag, pillen slikken (vitamines en omega 3), wandelen en afwassen.
Voor vrijdag, zaterdag en zondag dunt het lijstje ook al weer flink uit van wat ik van tevoren kan doen: 3 tijdschriften lezen, 2 uur verslag schrijven (zaterdag en zondag mogen vooruit gewerkt worden), film kijken en 3 informatieboeken lezen.
Voor vrijdag staat er voor de rest nog: 1 uur verslag, afwassen, wandelen, pillen slikken en wegen op het programma en voor zondag nog afwassen, wandelen en pillen slikken. Voor zaterdag staat er helemaal niets op het programma, want die 3 dingen zijn dan niet mogelijk (dan ben ik bij mijn ouders).

Oftewel: haast, vliegen, rennen, springen, vallen en weer opstaan! Maar het gaat dan ook wel erg goed. Ik schreef namelijk verslag 1.6 en dat was geen typefout! BT1.5 stelde namelijk niet zo veel voor en heb ik dus gisteren afgerond. En ik wil kijken hoe ver ik met 1.6 vandaag kom. Het liefst hoop ik ook op af, want dan kan ik morgen aan 1.7 beginnen. Ik wil ze gewoon af hebben!

Gisteren heb ik 2x gewandeld, daar had ik ook nog tijd voor en hopelijk lukt dat vandaag opnieuw. Want ook daar geniet ik van en het zijn voor mij echt rustmomenten in de dag. Ik heb gisteren trouwens 2 paardenboeken gelezen: "springen" en "ponyrijden", vandaag heb ik al "zonder hoef geen paard" gelezen en staat "De volmaakte Princelyke Hoef-smidt" op het programma. En misschien ook nog "Paardenkoopers, Pikeurs en Hoefsmids zakboek". Maar dat weet ik niet zeker. Iets met tijdsplanning en maar 24 uur in een dag hebben zitten.

Maar goed, zo gaat het hier dus. Het is een druk programma, ik heb ontzettend veel plezier erin en ben wel een beetje aan de hypere kant. Maar goed, de taken komen af en dat is op het moment het belangrijkste.

Groetjes, een racende Domor Verbeuk.

maandag 16 maart 2015

Moe maar voldaan

Vandaag heb ik een heleboel gedaan en ondanks dat ik niet alles gehaald heb op mijn to-do lijst heb ik wel min of meer alles gehaald wat ik wilde halen (of in ieder geval reëel was om te halen). Ik moet na het blog schrijven nog afwassen, douchen en dan naar bed.

Afgelopen weekend heb ik hard geklust. Zaterdag ben ik samen met Sjors, iemand die helpt met klussen binnen en buiten, bezig geweest om een flink stuk struik terug te snoeien bij de caravan, want daar komt een 10ft containertje zodat we het hooi beter kwijt kunnen (namelijk op eigen terrein, in plaats van bij de buren) en daarnaast alle andere zaterdagklussen gedaan (hond uitlaten, plasplek bij zowel Victor als de shetten verwijderen, alles mesten 2x, mee met de wekelijkse boodschappen, etc), dus dat was al een pittig dagje. Zondag was minder pittig, maar heb ik samen met mijn broertje de longeercirkel vrijgemaakt, die was namelijk sinds 2 weken droog en dus wil ik weer Victor kunnen laten rennen.

Daar zag ik wel een klein beetje tegenop, want de eerste keer uit zijn dak gaan komt meestal neer op een uit elkaar gerukte ik om hem enigszins op de cirkel te houden, maar hij staat sinds 2 weken gedeeltelijk op ander voer en dat maakt blijkbaar een wereld van verschil (mijn moeder belde me na enkele dagen op dat ze zich zorgen maakte, hij was zo suffig. Maar hij bleek gewoon ultra relaxed te zijn). Ook van het klussen van zaterdag was hij a) niet zo van slag en b) 's avonds al weer volledig chill. Hij had alleen niet zo veel hooi gegeten, maar dat heeft hij die nacht helemaal ingehaald.

Maar goed, rennen op de longeercirkel, dat viel ontzettend mee. Helemaal aan het begin moest ik hem één keer terug op de cirkel trekken en één keer met de zweep terug op de cirkel sturen, maar dat was het dan. Hij ging gewoon lekker helemaal los op de cirkel. Pas na enkele minuten kreeg ik hem terug naar draf, en nog iets later naar stap/halt zodat ik hem de andere kant op kon laten gaan. Toen was hij uiteraard bekaf, dus heeft hij niet zo veel meer gegaloppeerd, maar toch nog wel een aantal rondjes. Daarna heb ik hem uitgebreid uitgestapt (aan de hand op de cirkel, want hij wilde graag bij me lopen) en toen mocht hij weer rollen. Hij rolt altijd wel, vrijwel iedere nacht op zijn zaagselbed op de rubber tegels, maar niets is zo heerlijk als in het dikke zand te rollen. Hij nam er uitgebreid de tijd voor, en daarna was het volgens hem tijd voor de volgende activiteit: gras eten! Dat heb ik echter beperkt gehouden, want ik vond hem nog te veel spring in het veld en hij mag alleen gras eten (en rollen) als hij aan het halster is. Hoofdstel aan, is aan het werk. Maar dat heeft wel als consequentie dat ik relatief weinig te zeggen heb wanneer hij alleen een halster om heeft. Dat ik hem dat heb aangeleerd heeft voor- en nadelen.

Toen terug naar huis gelopen, hem in de paddock gezet en zelf binnen nog even gechilled voordat ik terug naar Wageningen ging.

Vanmorgen ben ik later dan gepland opgestaan. Ik kon mijzelf om 7.00 echt niet mijn bed uitkrijgen, dus is het 7.45 geworden. Maar vanaf dat moment ben ik wel actief bezig geweest. Ik heb mijn to-do lijstje geprint voor deze week en ben daar ook hard mee aan de slag gegaan. Verslag BT1.4 heb ik afgemaakt (ik heb vandaag gewoon 3x aan het verslag gezeten), daarnaast heb ik alle FreeRice voor deze week gedaan: 35K! En ik heb alle bijbelhoofdstukken gelezen: 35 stuks (ik ben nu bij psalmen bezig, dus de meeste hoofdstukken zijn gelukkig niet zo lang). Ook heb ik 75 pagina's van De wereld van Sofie gelezen. Dus ook dat is af voor deze week.

Daarnaast heb ik dan ook nog de cavia's verschoont, al mijn afval weggegooid, de kamer opgeruimd en gezogen, wasgoed opgeruimd, een kleurplaat gekleurd en zojuist ben ik teruggekomen van het wandelen. Als ik zo meteen deze blog gepost heb en heb afgewassen, heb ik 38 puntjes van mijn to-do lijst gedaan.

Morgen ga ik aan BT1.5 werken, alle duolingo voor deze week doen, minimaal 2 tijdschriften lezen, kleding wassen, (wegen, want dat was ik vanmorgen vergeten), financiën bijwerken en hopelijk ook 2 paardenboeken lezen. Oftewel, ik heb het ook morgen niet bepaald rustig, maar dat komt helemaal goed.

Ik ga afwassen zodat ik mijn dag kan afronden.

Groetjes, Domor Verbeuk.

vrijdag 13 maart 2015

grr... gluurder

Er is een gluurder actief op een nabijgelegen studentencomplex, en hij gluurde bij mijn vriendin naar binnen op het moment dat we daar gezellig nog een bakje koffie aan het doen waren na de vergadering van bewonersvertegenwoordigers. Ze had de luxaflex dicht, maar opeens dacht ze iets te zien. Toen ze 2 balkjes wegduwde, vluchtte de gluurder en op het moment dat de vriendin zegt "hij rent weg" staan haar vriend en ik direct op. Ik gris mijn tas nog mee en daarna sprinten we naar buiten. Zij rent ook achter ons aan, trekt haar kamerdeur dicht en gooit een steen tussen de nooduitgang want haar sleutelbos lag nog binnen. Ondertussen heb ik mijn zaklamp gepakt (uit mijn tas) en is haar vriend al uitgebreid aan het rondkijken op zijn sokken.

Na een krap half uurtje hebben we een mogelijk type auto met gedeeltelijk kenteken, daar leek iemand gehurkt achter vandaan te komen en daarna reed hij met die auto weg, en hebben we de andere bewonersvertegenwoordiger van dat complex gesproken (mijn vriendin doet dit samen met iemand anders, ik ben bewonersvertegenwoordiger van mijn complex). Hij had net een bericht binnen gekregen dat er een gluurder actief was, de afgelopen week al 2x gezien (nu dus 3x) en min of meer aangesproken, maar hij vlucht dan weg. De beschrijving paste bij wat mijn vriendin ook gezien had en met zijn vieren hebben we een plan de campagne gemaakt. De vriend ging nog een rondje rijden, wij gingen met het gedeeltelijke kenteken en het type auto op zoek naar het volledige kenteken (lang leve de rdw, het waren gelukkig maar 450 mogelijke combinaties).
Er kwam één mogelijke combinatie uit, gelukkig was het geen Volkswagen Golf waarin de mogelijke gluurder vertrok, en die paste ook zeer goed bij wat hij dacht te herinneren (3 tekens wist hij zeker, 1 twijfelde hij tussen x en k, 1 dacht hij te weten en 1 wist hij niet). Toen we alle feiten op een rijtje hadden, hebben we de wijkagent een mail gestuurd met de beschikbare informatie en toen was het 2 uur na het incident, hebben we nog even nagebabbeld en daarna zijn we uit elkaar gegaan.

Het was uiteindelijk na tweeën toen ik eenmaal lag, want thuis aangekomen moest ik ook nog even afschakelen.

Gisteren was ik door het geheel nogal van slag, ik kon echt steeds niet de draad oppakken en ik ben veel buiten in beweging geweest want mijn lichaam wilde de onrust kwijt en vraagt dan om beweging. Dus ik ben 2x wezen wandelen en 1x wezen fietsen. Op de tijd dat de gluurder de afgelopen keren actief was hebben we om en om een ronde gelopen om te kijken of de auto er stond en of er gluurders actief waren, maar hij was er niet. Gelukkig is hij tot nu toe nog maar in een tijdspanne van een half uur actief geweest, dus zo lang duurt het dan niet. Daarna nog even gezellig gehangen en toen terug naar huis. Ik was behoorlijk brak, uiteindelijk lag ik iets na elf uur.

Bij die gele pijl is een volwassen cavia. Het hok is 2.40x0.60m
En vanmorgen ben ik iets na achten mijn bed uit gerold. Ik heb mijzelf streng toegesproken dat ik mijn spullen weer terug op de rit moest zetten en dus ben ik begonnen met weer netjes een eetlijst te printen. Dan kan ik afvinken wat ik al gegeten heb en ben ik veel meer geneigd me eraan te houden. Daarnaast heb ik de afwas weggewerkt, e-mail weggewerkt en een half verslag geschreven. Ook heb ik de oude caviabakken nu allemaal schoongemaakt, want de cavia's zijn ondertussen verhuisd en dus wil ik de oude bakken schoon opruimen. Ze zijn uiteindelijk toch naar het oude adres gestuurd, maar goed, iemand wilde wel even meelopen zodat het in één keer mee kon. Het staat echt superchique! Dat is wel heel tof.

Ik ben voor de rest met van alles en nog wat bezig, maar niet echt iets bijzonders. Ik vind het mooi geweest voor nu, ik heb namelijk nog een vol programma. Inhalen wat ik gisteren allemaal niet voor elkaar gekregen heb.

Groetjes, Domor Verbeuk.

maandag 9 maart 2015

Chaos en efficientie

Van beide heb ik op het moment mijn deel.

Het gaat geweldig qua studie en achterstallige puntjes op to-do lijst. Gisteravond heb ik uiteindelijk maar besloten om de cavia's toch maar weer in een kooi te houden. Of eigenlijk, in 2 kooien. Die heb ik toen direct besteld en naar het verkeerde adres laten sturen. Het was ondertussen half twaalf en de website gooide een extra aanbieding tussendoor en daarna ben ik het gewoon vergeten aan te passen. Gelukkig is het niet heel ver om het op te halen en ik heb er direct een servicemail achteraan gestuurd dus misschien hebben ze het gewoon direct al aangepast en komt hij wel op mijn adres binnen, maar het geeft wel een beetje de chaos in mijn hoofd aan.

Vandaag is weer een nieuwe week begonnen. Dus een nieuw to-do lijstje voor deze week uitgeprint, allerlei puntjes die vrij gemakkelijk zijn heb ik alvast gedaan en het lijstje heeft dus zijn eerste uitdunning al gehad (4x FreeRice afgestreept, 7x bijbel lezen en 3x duolingo, maar daar waren ook 2 achterstallig van). Het gaat dus lekker.

Zo meteen een paragraaf van BT1.3 doen. BT1.2 heb ik donderdag helemaal afgerond, maar voor vrijdag had ik bedacht heel BT1.3 te doen en dat was stom. Doordat ik het een te grote klus vond, voelde ik alsof ik het niet kon afronden die dag en als ik het dan toch niet kon halen, dan kon ik er net zo goed niet mee beginnen ook. Dat is uiteraard onzin, maar zo voelt het wel merk ik. In ieder geval voelt het zo voor mij. En dus ga ik zo 1 paragraaf schrijven en dan mag ik tevreden zijn van mijzelf. En vanmiddag wil ik nog 1 paragraaf schrijven, en dan mag ik weer tevreden zijn van mijzelf. Meer mag altijd en is altijd beter, maar 1 paragraaf is voldoende. Daar mag ik voldoening uit halen.

Afgelopen weekend heb ik beide dagen met Victor gelopen. We zijn vorige week van voer veranderd en Victor is een stuk relaxter geworden. Hij is een beetje sullig geworden, maar hij is voornamelijk ontspannen. Ik ben nieuwsgierig of dit zo blijft of dat hij straks toch weer actiever wordt. Tijdens de wandeling zelfs weer foto's kunnen maken.



Straks even bij de Gamma 2 kastjes halen en een kwast. Want ik ga een boekenwand maken. Ik wil mijn boeken gewoon echt netjes kwijt kunnen en nu maar besloten hoe ik precies ga regelen. Mijn vader komt binnenkort ze even helpen in elkaar te zetten en aan de muur te schroeven (het eerste kan ik op zich zelf, het tweede heb ik hem en zijn gereedschap voor nodig).

En nu ga ik weer druk verder. Nog een hoop te doen vandaag en ik blijf gewoon zin houden, dat vind ik zo leuk. Boordevol motivatie zit ik.

Groetjes, een enthousiaste Domor Verbeuk.

donderdag 5 maart 2015

Ork ork ork, soep eet je met een...

Sta ik daar, met een vork in mijn handen, voor de bestekla een beetje wazig te kijken. Ergens klopt het niet, mijn soep is opgewarmd in de magnetron en ik moet alleen nog even bestek pakken. Opeens valt het kwartje: soep eet je niet met een vork. En dus heb ik de vork maar omgewisseld voor een lepel.

De soep eergisteren
Soms gebeuren dit soort dingen. In mijn geval mogelijk vaker dan gemiddeld, mijn hoofd is erg vaak bezig met andere dingen. Hoewel ik wel merk dat als ik braaf een pilletje valdispert slik, ik wel minder verstrooid ben. Ik heb altijd te horen gekregen dat dat nou eenmaal de keerzijde is van inteligentie, maar het is wel vermoeiend af en toe. Voor ben ik bezig met mijn soep, waar ik eigenlijk niet eens meer echt trek in heb, maar ik heb wel een lepel bij de soep.

De afgelopen dagen zijn gigantisch goed gegaan. Ik heb gisteren gewoon LIT6 afgemaakt en opgestuurd, over 2 weken heeft ze tijd om naar mijn verslagen te kijken, spannend! Maar het is voor nu in ieder geval afgehandeld. En vandaag ben ik hard aan de slag gegaan met BT1.2. Een ander verslag dat al sinds 22 januari staat om af te maken/herschrijven/afronden. Ik ga vanavond nog een keertje aan de slag en dan wil ik deze direct netjes afronden. Ik verwacht wel dat dit lukt, het is een opdracht waar weinig hersenbrekers in zitten. Het is nog wel 45 minuten werk, schat ik, maar dat is het dan ook wel.

Voor mij is 45 minuten overigens best een klus, maar het is niet onoverkomelijk. En dat had ik eerder wel. Ik ben echt zo tevreden met vandaag en gisteren. Natuurlijk had ik meer kunnen doen, en ik moet ook nog wel wat dingetjes doen, maar het gaat echt ontzettend lekker.

Gisteren heb ik de dag gewoon volledig afgesloten, alle taken waren afgerond en die van maandag en dinsdag ook. Daarnaast heb ik toen ook al een stukje foto's uitgezocht. Dat is best nog wel een klus, maar het eerste deel is gedaan.Voor vandaag kwam er nog even een grotere klus bij, gezien in tijd, want mentaal stelt het nauwelijks iets voor. Ik had blijkbaar kleurplaat kleuren ingesteld op elke 3 dagen. Daar heb ik nu 1.5 uur in zitten, en daar komt nog een uur bij gok ik voordat hij af is. En dan heb nog minimalistisch ingekleurd (1 kleur, de rest wit gelaten), maar hij wordt wel mooi. Ik wilde eerst nog een tweede kleur inbrengen, maar uiteindelijk besloten om dat niet te doen.

Kleuren gaat in de loop van het stuk over het algemeen wel sneller. Maar het blijft best een priegelwerkje, zeker omdat ik geen herhalingsfouten wil maken (ik ben erg van de symmetrie).

Voor de rest heb ik eigenlijk niks boeiend te vertellen. Het gaat zijn gangetje, maar ik heb wel alles op orde en ben op hoog tempo achterstanden aan het wegwerken en dat is echt heerlijk.

Groetjes, Domor Verbeuk.

dinsdag 3 maart 2015

Once upon a time...

In New York City


"There is always a once upon a time, in New York City", ten minste, als je er echt voor gaat. En dat is niet alleen zo in NYC. En ik lijk mijn motivatie weer gevonden te hebben. Gisteren is echt geweldig goed gegaan, vandaag ging ook weer top!

Ik ben keihard aan het verslag bezig waar ik al 3 weken niet mee vooruit kwam. Ik had daar alleen een geraamte van staan, gebaseerd op de opdracht. Maar ik wist slecht hoe ik verder moest. Maandagochtend heb ik er een begin aan gemaakt door te kijken wat er online aan informatie stond. Dat was veel meer dan verwacht! Dus dat heb ik eerst uitgebreid gelezen en alvast belangrijke stukken uitgevist en gekopieerd naar het verslag. Ik vond dat ik daarmee voldoende gedaan had, namelijk al veel meer dan de periode daarvoor. Maar in de loop van de middag kreeg ik opnieuw inspiratie en ben ik gewoon weer verder gegaan en heb ik de eerste 1.5 paragraaf geschreven.

Vandaag er weer verder aan gegaan dus ik heb nu al 3 paragrafen af. Dat is voor mij echt een topprestatie doordat ik zo ontzettend dichtsla op het moment dat ik het niet meer weet. Ik wil er dan nog niet eens naar kijken, laat staan eraan werken. Dus al is 3 paragrafen niet ontzettend veel, voor mij is het echt heel goed, het voelt in ieder geval echt heel goed. Morgen weer een stuk, misschien dan wel 2 paragrafen, maar dat moet ik even kijken. Als dat lukt maak ik hem waarschijnlijk wel af daarna (dan blijft alleen de conclusie over), anders ga ik er donderdag ook nog mee aan de slag en kan ik hem dan opsturen.

En dan komt het grote wachten, maar dat zie ik dan wel weer.

Afgelopen dagen heel hard ook aan andere dingen gedaan. Ik ben weer helemaal bij met Duolingo, ik ben nu op 55% van mijn FreeRice-doel en ik ben flink aan het lezen in Hoefproblemen (van Nassau). Ook heb ik een flink stuk Wereld van Sofie gelezen, vandaag 2 tijdschriften weggelezen (nog ±12 te gaan) en ben ik bij de bijbel nu in het psalmen-gedeelte. Ik heb gisteren een kleurplaat gekleurd, een tekening geschetst en alles weggewassen qua was. Vandaag heb ik opgeruimd, gezogen en gedweild, de koelkast is schoongemaakt, net als de magnetron en de caviaren is ook verschoond. Mijn keukenkastjes zijn uitgezocht, dus ik weet wat nu als eerste op moet en mijn bonnetjeslijst is weer netjes bijgewerkt. Uiteraard ook gewandeld en zat andere dingen gedaan, maar deze schieten me zo te binnen.

Morgen weer verder. Dan beddengoed verschonen/wassen/ophangen, weer 2 tijdschriften lezen, verder in Hoefproblemen en een documentaire kijken. En als het lukt ook aan de slag met BT1.2, een oude administratie die ik nog moet afronden en foto's uitzoeken om te printen (als ik die 3 taken heb gedaan + 1 tijdschrift lezen, dan heb ik al mijn achterstallige taken gedaan).

En nu ga ik douchen, morgen gaat mijn wekker weer om 7.00. Ik heb er nu al zin in.

Groetjes, Domor Verbeuk.

zondag 1 maart 2015

De lente komt

De lente komt, hij is onderweg
Hij danst en leeft en springt
Van hier naar daar, de warmte op
Zoals hij Winter verdringt.

De beesten hebben het in hun kop
De haan die kraait vanaf de top
De paarden trekken een extra sprint
Omdat de lente weer begint.

En ook in mijn hoofd is de lente. De energie van de langere dagen zit in mijn hoofd. Dus ik geniet en ben vroeg wakker, wat wel enige slaaptekort beloofd. Om 6 uur vanochtend was het met het in bed liggen echt gedaan, ik stuiterde eruit. En nu hard aan de slag, dan blijft er zo veel mogelijk mooie dag over.

Mijn kerstboom (naaldboompje) vindt het blijkbaar aangenaam in mijn vensterbank en staat al volop in knop. Prachtig vind ik het. En mijn buxus buiten heeft ook al jong-groene blaadjes.


Van het weekend is de hoefsmid geweest en ik ben op de goede weg met het corrigeren van Victor. Hij staat iets buitenover, wat betekent dat de hoefwand aan de binnenkant iets langer is dan aan de buitenkant. Beide hoeven voor zijn steil, maar RV (rechtsvoor) is steiler dan LV. Ik ben op het moment alleen RV aan het corrigeren op steil staan. Pas als de voeten min of meer gelijk zijn ga ik LV ook minder steil zetten. Ook heb ik gevraagd naar wat hij aanraadt en afraadt als cursus hoefbekappen. Daar kwam uit dat ik het beste naar Barneveld kan gaan hiervoor. Dus dat ga ik dan maar doen. Ik heb er nu al zin in (en zaterdag al voor "ingeschreven", je schrijft je in om op de hoogte gehouden te worden).

Victor is nu helemaal over op Marstall Faser Light in plaats van Marstall Freizeit. Hij werd toch weer wat dikker en hij doet nu zo weinig, daarnaast heeft hij de lente in zijn kop, wat niet handig is. En FL is prachtig voer. Hij gaat op 600g per dag staan ongeveer, maar wel i.c.m. Marstall Force, een vitaminekorrel (en biotine, zonnebloemolie, luzerne en veel hooi).

Zondag hebben mijn moeder en ik nog even met Victor tussen de pionnen gewerkt. Maar hij liep gevoelig dus dat hebben we kort gehouden. En we zijn even met Dante aan de slag geweest. Dat is een fel beestje. Het is toeval dat hij groter is geworden dan Fedor, maar het is ook wel erg fijn. Want dan kunnen ruitertjes beginnen op Fedor en dan eventueel overstappen op Dante. Dante is een compact en lenig paardje.

En toen weer terug naar Wageningen. In Wageningen ben ik allerlei dingen alvast op orde gaan brengen. Het is lang terug dat ik zo'n nuttige zondagmiddag heb gehad. Vrijdag was ik echt een stuk vrolijker (door wat ik in de donderdagpost beschreef) en ik heb donderdagmiddag mijn kloofprobleem grotendeels weg weten te krijgen. Met de gedachte, erger dan dit wordt het waarschijnlijk toch niet, heb ik de vijl gepakt en heel voorzichtig het bovenste laagje bij de kloof weggevijld. En des te verder ik in de eeltlaag vijlde, des te minder pijn het ging doen. Terwijl ik er donderdagochtend het niet hoefde aan te raken of ik zat al half tegen het plafond, kon ik na het vijlen er gewoon wat druk op zetten. En vrijdag kon ik dus gewoon met mijn nieuwe kisten een stukje gaan wandelen (5km)!

Vrijdagavond heb ik ook eindelijk mijn afwas weer netjes weggewerkt. Dat zag ik stevig tegenop, zelfs al was het niet zo veel, maar in mijn hoofd werd het een steeds grotere berg. En gisteravond het restje van zaterdagochtend en van gisteravond afgewassen. Dus vanmorgen kon ik zo in één keer gewoon beginnen met een lege aanrecht, heerlijk! Water in de waterkoker had ik gisteren ook al klaargezet, dus toen ik een kwartier uit bed was had ik al thee.

Vandaag weer met alles hard aan de slag. Mijn blog is al af, facebook, twitter, bokt en het hondenforum heb ik al geregeld, en dat allemaal 5 kwartier voordat ik de afgelopen 2 weken wakker werd. Zo dus lekker gaan wandelen, dan kan ik om 9 uur aan mijn verslagen beginnen (ik wandel voor de zekerheid nog even 5km per keer en niet meer).

Iedereen een productieve week toegewenst.

Groetjes, Domor Verbeuk.

donderdag 26 februari 2015

Een steuntje in de rug

Ik geloof in Karma. En vandaag gaf me weer een teken dat karma er is. Of in ieder geval dat er iets is. Na gisteravond heb ik een flink deel van de dag nog een naar gevoel gehad. Het geheel had er flink ingehakt en dus heb ik mijzelf vanmorgen streng toegesproken en mijn oude kisten aangetrokken in plaats van mijn nieuwe kisten. Met mijn oude kisten kan ik namelijk wel een paar km wandelen met mijn kloof, terwijl met mijn nieuwe kisten 500 meter op het moment al te veel is. Zelfs al is het frustrerend dat ik weer terug moet naar mijn oude kisten.

En dus ging ik wandelen. Pet op, zonnebril op en even mijn emoties wegwandelen. Hopend op dat ik  iets van een Bij (politie) zou zien. Want normaal kom ik ze wel dagelijks tegen, met wandelen of zelfs als ik een dag niet ga wandelen en alleen even snel op en neer ergens ga, maar de afgelopen dagen ving ik bij de korte stukjes bot en de grote stukken gingen (dus) niet.

Maar vandaag met oude kisten tot een groter stuk gezet, 5km en het was voltreffer na voltreffer. Echt supertof! Het was me gewoon gegund. Na 250m had ik de eerste, een lichtbalk(noodhulpwagen) met de bijnaam Tim, dat was vlot :)

Uba op archief
Het begon dus al lekker. Bij het volgende stoplicht had ik alweer geluk, want daar was Pim, de pingel (wagen met rode en blauwe strepen, met zijn blauwe lichtdopje op een veer). Nummer 2 dus al! Doorgelopen en daar was Harry, een grote bij (busje met lichtbalk), mijn dag begon steeds meer een zonnetje te krijgen, maar het was gewoon nog niet klaar want nog een stoplicht verderop werd ik opnieuw gepasseerd door Tim. Tot het einde van mijn rondje gelopen en toen weer terug, en dan kom ik langs de bijenkorf (politiebureau), ik was er bijna en toen werd ik gepasseerd door Uba, een blauw dopje (wagen met blauwe strepen en, verrassend, een blauw dopje). Dat is geen Wageninger zover ik weet, die zie ik maar zelden. Voordat Pim er was hadden Linda en soms Polka als blauwe dopjes, nu staat er zelden meer één. Maar dat waren er dus al 5!

Ik steek over en nog voordat ik bij hun inrit ben komt Annie aangereden! Annie is een gewoon dopje, oftewel een wagen met rode en blauwe strepen, een wit dopje en waarschijnlijk is Annie een wijkauto. Omdat ik niet hard loop op het moment (en dat is nog vlot uitgedrukt) heb ik even gewacht totdat ook Annie het hek in reed, en heb ik nog even gekeken wat er in de paddock stond (parkeerplaats). Pim stond er al en voor de rest stond TucTuc/Tuccy, een luchtbij (ongemarkeerde wagen) er, en een auto waar ik twijfels over heb. Het kan een luchtbij zijn of een particulier (privéauto). En dus heeft hij geen bijnaam. Ik loop ondertussen verder en twee stoplichten verder is het weer raak. Harry nog een keer. Wat het afsluit op 7 wagens, wat een topwandeling! Dat maakt me helemaal blij van binnen en heeft het negatieve gevoel van binnen helemaal verdrongen die toch nog steeds in mijn hoofd zat en ik niet erg kwijtraakte.

Geen rijdende luchtbijen gezien, maar ze moeten wel rondgereden hebben want Anita, Ronny, Jody, Sally en Teddy stonden er niet. Maar goed, ik was vandaag niet erg scherp, erg in mijn eigen wereld verdwenen, dus misschien ben ik er wel door één gepasseerd zonder dat ik het meegekregen heb, dat zou zomaar kunnen. Maar gewoon 7 wagens, en vanmorgen nog een Swift, een kleine Hommel = brandweer, zien vertrekken met haast (= ogs). Helaas wel voor een reanimatie. Ik heb vanaf mijn terras zicht op het Hommelnest. Dus ik kan ze met regelmaat zien vertrekken, gelukkig meestal voor een automatische melding (oms), die zijn meestal vals. Dus die zijn alleen maar leuk.Vandaag minder geluk op dat punt, maar ze waren razendsnel weg, binnen 3 minuten (eerder 2 minuten).

Voor de rest ben ik nog wat aan school aan het doen en andere dingen aan het regelen. Vandaag ga ik de 50% halen van mijn doel van FreeRice, dus 0.5M rijstkorrels!

Groetjes, Domor Verbeuk (een vrolijke spotter).